Thursday, June 16, 2016

(N.B.: Émenda Latínitátis errórés, quæsó; tantum discipulus sum.)

Júrátórum particeps hodié fiébam éléctiónis (“jury duty”).

Diú júráta interesse cupíví, quippe quí légem injústam vitiáre (“nullify”) voluerim. Léx autem quá reus hodié júdicandus fuisset omnínó jústa est, nam scelere dé horribili tractábátur: néfárium in puellam decem annós nátam (eó magis á biocólýtá). Nec erat nulla argumenta, nisi á puellá (nunc fémina).

Perambiguus meí nón séligendí sum—nempe trístis relevátusque. Trístis, quod mé sció sánum moderátumque nec ad rés gravissimás levigandás próclívem, júdex igitur jústus sim.

Relevátus autem, quod duo principia mea vel summa fortasse conflíxissent: féminís quæ violátam sé adsevérent confídendum est, et reus ínsóns est donec sóns mónstrétur. 

Scelere néquissimó adduxissem ut “sontem” dicam. Sed, ut ait pater, patronus máximus præclárus integerrimus, “In systémati quó reus insóns est donec sóns mónstrétur, decem sóntés liberentur pró quóque ínsonti injústé carcerátó.”

Spéró causam jústitiam gigenitúram esse.


No comments:

Post a Comment